Γρηγορίνης, Γεράσιμος

(Ληξούρι 1766 – 1824).Λόγιος και γιατρός. Τα πρώτα γράμματα τα διδάχτηκε στην Κεφαλονιά και έπειτα φοίτησε σε σχολεία της Σμύρνης και της Πάτμου. Αργότερα δίδαξε στο Βουκουρέστι, ενώ παράλληλα ήταν δάσκαλος στην οικογένεια του ηγεμονεύοντα Μουρούζη. Μετά τον θάνατο του Μουρούζη εγκαταστάθηκε στη Βιέννη, όπου και σπούδασε ιατρική. Εκεί γνώρισε τον Σπυρίδωνα Λούζη, αυλικό του τότε αυτοκράτορα της Περσίας, ο οποίος του εξασφάλισε τα έξοδα για τη μετεκπαίδευσή του στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Ο Γ. άσκησε το ιατρικό επάγγελμα στο Βερολίνο και στη Δρέσδη και έγραψε πολλά επιστημονικά κυρίως έργα, όπως Στοχασμοί επί της βλαστήσεως (1794), Σχόλια εις Ολυμπιονίκας του Πινδάρου, Λύσεις φυσικής και φιλοσοφίας μαθημάτων κ.ά.